Friday, September 19, 2008

Tradosofija (3)
Il-Filosofija Dejjiema - Aldous Huxley
Riflessjonijiet dwar Sies il-Essri

Philosophia Perennis — the phrase was coined by Leibniz; but the thing — the metaphysic that recognizes a divine Reality substantial to the world of things and lives and minds; the psychology that finds in the soul something similar to, or even identical with, divine Reality; the ethic that places man's final end in, the knowledge of the immanent and transcendent Ground of all being — the thing is immemorial and universal.

Rudiments of the Perennial Philosophy may be found among the traditionary lore of primitive peoples in every region of the world, and in its fully developed forms it has a place in every one of the higher religions. A version of this Highest Common Factor in all preceding and subsequent theologies was first committed to writing more than twenty-five centuries ago, and since that time the inexhaustible theme has been treated again and again, from the standpoint of every religious tradition and in all the principal languages of Asia and Europe.

(The Perennial Philosophy – Aldous Huxley)


At the core of the Perennial Philosophy we find four fundamental doctrines.

First: the phenomenal world of matter and of individualized consciousness - the world of things and animals and men and even gods - is the manifestation of a Divine Ground within which all partial realities have their being, and apart from which they would be non-existent.

Second: human beings are capable not merely of knowing about the Divine Ground by inference; they can also realize its existence by a direct intuition, superior to discursive reasoning. This immediate knowledge unites the knower with that which is known.

Third: man possesses a double nature, a phenomenal ego and an eternal Self, which is the inner man, the spirit, the spark of divinity within the soul. It is possible for a man, if he so desires, to identify himself with the spirit and therefore with the Divine Ground, which is of the same or like nature with the spirit.

Fourth: man’s life on earth has only one end and purpose: to identify himself with his eternal Self and so to come to unitive knowledge of the Divine Ground.

(Introduction to the Bhagavad-Gita - Aldous Huxley)


* * * * * * * * * *


Philosophia Perennis – din il-frażi kien ħalaqha Leibniz; iżda l-kunċett – il-metafiżika li tagħraf Realtà Divina li hi essenzjali fid-dinja ta’ l-affarijiet u tal-ħajjiet u ta’ l-imħuħ; il-psikoloġija li ssib fir-Ruħ xi ħaġa li hi simili għar-Realità Divina jew anke identika għaliha; l-etika li tpoġġi l-għan aħħari tal-bniedem fis-Sies immanenti u traxxendenti ta’ kull ma hu – il-kunċett ilu minn żmien żemżem u huwa universali.

Xi prinċipji elementari tal-Filosofija Dejjiema jistgħu jinstabu fost l-għerf tradizzjonali tal-popli primittivi f’kull reġjun tad-dinja, u fil-forom l-iżjed evoluti tagħhom dawn għandhom posthom f’kull reliġjon superjuri. Verżjoni ta’ dan l-Akbar Fattur Komuni tat-teoloġiji preċedenti u sussegwenti kollha kienet inkitbet għall-ewwel darba iżjed minn ħamsa u għoxrin seklu ilu, u minn dak iż-żmien ’l hawn din ġiet ittrattata kemm-il darba, mill-perspettiva rispettiva ta’ kull tradizzjoni reliġjuża u fl-ilsna ewlenin kollha ta’ l-Ażja u ta’ l-Ewropa.

(Il-Filosofija Dejjiema – Aldous Huxley)


Fil-qalba tal-Filosofija Dejjiema nsibu erba’ duttrini fundamentali.

L-ewwel: id-dinja fenomenali tal-materja u tal-koxjenza individwalizzata – id-dinja ta’ l-affarijiet, ta’ l-annimali, tal-bnedmin kif ukoll ta’ l-allat – hija l-manifestazzjoni ta’ Sies Divin, li r-realtajiet parzjali kollha għandhom l-Essri tagħhom fi ħdanu, u li kieku kienu mifrudin minnu ma kinux ikunu jeżistu.

It-tieni: l-essri umani m’humiex sempliċement kapaċi jsiru jafu dwar is-Sies Divin b’mod deduttiv; huma jistgħu jintebħu l-eżistenza tiegħu permezz ta’ intuwizzjoni diretta, li hija superjuri għar-raġunar argumentattiv. Dan l-għerf immedjat jgħaqqad l-għerf innifsu ma’ dawk li jsiru jafuh.

It-tielet: il-bnedmin għandhom natura doppja, ego fenomenali u Essri Etern, li huwa l-Essri Ġewwieni, l-Ispirtu, dik ix-Xrara ta’ Divintà fi ħdan ir-Ruħ. Huwa possibbli għall-bnedmin, dejjem jekk ikunu jridu, li jidentifikaw ruħhom ma’ l-Ispirtu u għalhekk mas-Sies Divin, li fin-natura tiegħu huwa l-istess jew simili għall-Ispirtu.

Ir-raba’: fil-ħajja l-bnedmin għandhom għan u skop wieħed biss: li jidentifikaw ruħhom ma’ l-Essri Etern sabiex jaslu għall-għerf li jgħaqqadhom mas-Sies Divin.

(Introduzzjoni għall-Bhagavad-Gita - Aldous Huxley)

Mużika: Aegian Sea - Aphrodite's Child